E Wuert iwwer Liewen a Saachen
Déi drëtt Persoun
|
Wéi Gott den Himmel, d'Stären, d'Äerd,
d'Planzen an d'Déieren erschaf huet, huet hien alles
an d'Existenz geschwat. Wéi Hien de Mënsch erschaf
huet, huet Gott e bësse Lehm opgefaang an de Mënsch
a sengem Bild geformt an hien huet Liewen an hien
opgeblosen. Wéi Hien eng Fra erschaf huet, huet hien
e Ripp aus dem Mann geholl an eng Fra erschaf an
Hien huet Liewen an hatt gebrach.
Déi meescht Leit mengen datt e Puppelchen gemaach gëtt wann zwee Leit (Mann a Fra) zesummekommen, awer et gëtt eng drëtt Persoun, Gott, deen deenen zwou Zellen (bei der Konzeptioun) eng Séil gëtt. Gott otemt haut nach ëmmer d'Mënschheet Liewen. Liewen kënnt vu Gott. Dofir gëtt Gott de Papp genannt, Hien ass den Hiersteller an de Gitter vun all Liewen op der Äerd. D'Leit hunn hire Kierper gefruer sou datt enges Daags, wann d'Wëssenschaft eng Kur fir hir Krankheet fënnt, datt se erëm kënne liewen. Dëst ass eng domm Hoffnung. Wann eng Persoun stierft, verléisst d'Séil de Kierper a kënnt net zréck. Ouni d'Séil gëtt et keen Otem a kee Liewen. D'Mënschheet kann net Liewen erschafen oder eppes Liewen ginn. D'Mënschheet kann net ouni d'Séil liewen. Mir sinn net wien mir sinn duerch eise Kierper. Mir sinn wien mir sinn duerch eis Séil. Et ass de Geescht an eis, dee mat Gott kommunizéiert an Him veréiert. ––––––––––––––––––––––––– New King James Versioun Ecclesiastes 12:7 Da wäert de Stëbs op d'Äerd zréckkommen wéi et war, an de Geescht wäert zréck op Gott, deen et ginn huet. |