Vadideki Barış
Babasını bir hastalıktan kaybetmiş genç bir hanım
varmış. Çok yakındılar ve birlikte çok zaman
geçirmişlerdi. Geldiğini hiç görmediği bir şey
yüzünden kalbi çok kırılmıştı. Acı çekebilir ve bu
kaybın hayatının geri kalanını mahvetmesine izin
verebilirdi. Hâlâ Tanrı'nın kontrolün elinde
olduğuna inanıyordu. Kolay değildi ama ilerlemeye
devam etti. O genç hanım her gün babasına mesaj
atarak o gün neler olduğunu, neler hissettiğini
anlattı. Babasına yakın kalmanın yolu buydu. Ona
kanseri nasıl yendiğini, üniversiteyi nasıl
bitirdiğini, nasıl dereceyle mezun olduğunu anlattı.
Sadece iyi şeyler değil, kalbini kıran erkek
arkadaşı hakkında, onu zorlayan başka şeyler de.
Uzun bir süre bunu iyileşmesine ve ilerlemesine
yardımcı olmak için yaptığını düşündü. Genç bayan,
babasının ölümünün 4. yılında mesaj attığı numaradan
yanıt aldı. Artık çalışmadığını düşünmüştü. Metin
okudu, benim adım Brad, üç yıl önce kızımı bir araba
kazasında kaybettim. Metnin her gün beni devam
ettiriyor. Devam etti ve onunla ne kadar gurur
duyduğunu söyledi. Babası ne kadar gurur duyardı.
Genç bayan bunun her şeyin yolunda olduğunun bir
işareti olduğunu söyledi. Babasının huzur içinde
yatmasına izin verebilirdi. Bugün ilerliyor ve
harika şeyler yapıyor.
Evlenecek birini seçtiğimizde evleniyoruz ve iki kişi olan şimdi bir kişi oluyor. Yeminlerimizi eşimize ama aynı zamanda Tanrı'ya da söyleriz. Tanrı evliliği buyurmuş ve kutsamıştır. İster boşanma ister ölüm nedeniyle bir eş kaybettiğimizde, parçalanmış gibi hissederiz. Hayatımızın büyük bir parçası olan birini kaybettik. Aynı şey çocuklarımız için de geçerli. Asla ebeveynlerinden önce ölmemeliler. Onlardan birini kaybettiğimizde dünyamız neredeyse yok oluyor. Çocuklarımıza pek çok umut ve hayal yüklüyoruz ve bunlardan birini kaybetmek yıkıcı. Aynı şey ebeveynlerimiz için de geçerli. Tüm hayatımız boyunca bizimle oldular ve sonra gittiler. Sevdiklerimiz İsa'ya güvenirlerse sonsuza dek bizimle olacaklar. Geçtiğimiz birçok vadi var. Ama Rabbimiz her zaman bizimledir. Ruhumuzun düşmanından korkmamıza gerek yok. Tanrımız bizi eski haline getirir ve yükseltir. Bizimle ilgilenecek. Yeni Kral James Versiyonu Mezmurlar 23:1 <<Davud'un Mezmurları>> RAB benim çobanımdır; istemeyeceğim. 2 Beni yemyeşil çayırlarda yatırır; Beni durgun suların yanına götürüyor. 3 Canımı tazeler; O, kendi adı hürmetine bana doğruluk yollarında öncülük eder. 4 Evet, ölümün gölgesi vadisinden geçsem de kötülükten korkmam; Çünkü sen benimlesin; Çubuğun ve asan, beni rahatlatıyorlar. 5 Düşmanlarımın önünde bana sofra kurarsın; Başıma yağ sürersin; Bardağım taştı. 6 Ömrümün bütün günlerinde iyilik ve merhamet peşimden gelecek; Ve sonsuza dek RABBİN evinde oturacağım. |