Λίγα λόγια για τη ζωή και τα πράγματα



           

 

Ειρήνη στην κοιλάδα

          Υπήρχε μια νεαρή κυρία που έχασε τον πατέρα της από μια ασθένεια. Ήταν πολύ δεμένοι και είχαν περάσει πολύ χρόνο μαζί. Ήταν τόσο ραγισμένη από κάτι που δεν είδε ποτέ να έρχεται. Θα μπορούσε να είχε πικραθεί και να αφήσει αυτή την απώλεια να καταστρέψει την υπόλοιπη ζωή της. Πίστευε ακόμα ότι ο Θεός είχε ακόμα τον έλεγχο. Δεν ήταν εύκολο, αλλά συνέχιζε να προχωράει. Κάθε μέρα εκείνη η νεαρή κυρία έστελνε μήνυμα στον πατέρα της λέγοντάς του τι συνέβη εκείνη τη μέρα, τι ένιωθε. Ήταν ο τρόπος της να μένει κοντά στον πατέρα της. Του είπε πώς ξεπέρασε τον καρκίνο, πώς τελείωσε το κολέγιο, πώς αποφοίτησε με άριστα. Όχι μόνο τα καλά, αλλά για το αγόρι που της είχε ραγίσει την καρδιά, κάποια άλλα πράγματα που την είχαν προκαλέσει. Για πολύ καιρό νόμιζε ότι το έκανε αυτό για να βοηθήσει τον εαυτό της να θεραπευτεί και να προχωρήσει. Στην τέταρτη επέτειο του θανάτου του πατέρα της, η νεαρή κοπέλα έλαβε μια απάντηση από τον αριθμό που έστελνε μήνυμα. Είχε σκεφτεί ότι δεν λειτουργούσε πια. Το κείμενο διάβασε, με λένε Μπραντ, πριν από τρία χρόνια έχασα την κόρη μου σε τροχαίο. Το κείμενό σου καθημερινά με κρατούσε. Συνέχισε και της είπε πόσο περήφανος ήταν για εκείνη. Πόσο περήφανος θα ήταν ο πατέρας της. Η νεαρή κυρία είπε ότι αυτό ήταν σημάδι ότι όλα ήταν εντάξει. Θα μπορούσε να αφήσει τον πατέρα της να αναπαυθεί εν ειρήνη. Σήμερα προχωρά μπροστά και κάνει σπουδαία πράγματα.

      Όταν επιλέγουμε κάποιον να παντρευτούμε, παντρευόμαστε και αυτό που ήταν δύο άτομα είναι τώρα ένα. Λέμε τους όρκους μας στον σύζυγό μας αλλά και στον Θεό. Ο Θεός όρισε τον γάμο και τον αγίασε. Όταν χάνουμε έναν σύζυγο, είτε σε διαζύγιο είτε σε θάνατο, νιώθουμε σαν να μας χωρίζουν. Χάσαμε κάποιον που ήταν μεγάλο μέρος της ζωής μας. Το ίδιο ισχύει και για τα παιδιά μας. Δεν πρέπει ποτέ να πεθάνουν μπροστά στους γονείς τους. Όταν χάνουμε ένα από αυτά, ο κόσμος μας σχεδόν καταστρέφεται. Βάζουμε πολλές ελπίδες και όνειρα στα παιδιά μας και είναι καταστροφικό να χάνουμε ένα από αυτά. Το ίδιο ισχύει και για τους γονείς μας. Ήταν μαζί μας όλη μας τη ζωή και μετά έφυγαν. Όλοι οι αγαπημένοι μας θα είναι μαζί μας στην αιωνιότητα, αν έχουν εμπιστευτεί τον Ιησού. Υπάρχουν πολλές κοιλάδες που περνάμε. Αλλά ο Θεός μας είναι πάντα μαζί μας. Δεν χρειάζεται να φοβόμαστε τον εχθρό της ψυχής μας. Ο Θεός μας μας αποκαθιστά και μας ανυψώνει. Θα μας φροντίσει.

末末末末末末末末末末末末末

       Νέα έκδοση King James
Ψαλμοί 23:1 <<Ψαλμός του Δαβίδ.>> Ο Κύριος είναι ο ποιμένας μου. δεν θα θελήσω.
 2 Με βάζει να ξαπλώνω σε καταπράσινα λιβάδια. Με οδηγεί δίπλα στα ήσυχα νερά.
 3 Αποκαθιστά την ψυχή μου. Με οδηγεί στα μονοπάτια της δικαιοσύνης για χάρη του ονόματός Του.
 4 Ναι, αν και περπατήσω μέσα από την κοιλάδα της σκιάς του θανάτου, δεν θα φοβηθώ κανένα κακό. Γιατί είσαι μαζί μου. Το καλάμι σου και το ραβδί Σου με παρηγορούν.
 5 Ετοιμάζεις τραπέζι μπροστά μου μπροστά στους εχθρούς μου. Μου αλείφεις το κεφάλι με λάδι. Το φλιτζάνι μου τελειώνει.
 6 Σίγουρα η καλοσύνη και το έλεος θα με ακολουθούν όλες τις ημέρες της ζωής μου. Και θα κατοικώ στον οίκο του Κυρίου για πάντα.