Gifts and Talents

           Çocuklarınızla bir yolculuğa çıkarken, “henüz orada mıyız?” sözlerini duydunuz mu? Çocukların arabada seyahat ederken çok az sabrı vardır. Biz yetişkinler Tanrı ile aynıyız. Tanrı'nın eşyalarını almak istiyoruz ve acelemiz var. Şimdi "onu" istiyoruz ve her "o"nun ne olduğunu "onu" bekleyemeyiz. Mikrodalga fırının yeterince hızlı olmadığı bir zamanda yaşıyoruz. Yemeğimizin pişmesini bekleyen o sonsuz saniyelerin tümü. Yaptığımız her şeyde hep acelemiz var.

      Tanrı asla acele etmez. Bizimle uğraşırken vaktini alıyor. Biz O'nu beklerken O, hayatımızda karakter oluşturmaya çalışıyor. Allah bekleme zamanını bizim için bir imtihan olarak kullanır. O'na güvenecek miyiz? O'nu bekleyecek miyiz? Tanrı bizimle ilgilenir ve o kadar çok sever ki, bize manevi olarak zarar verecek bir şey vermez. Hayatımızda olgunlaşmayı bekliyor.

      İbrahim 75, Sara 65 yaşındayken Tanrı onlara bir oğulları olacağını ve İbrahim'in birçok ulusun babası olacağını söyledi. 13 yıl sonra hiçbir şey olmazken Tanrı'ya yardım etmeye çalıştılar. Sarah, İbrahim'e hizmetçisi Haggar'ı verdi. Ama bu vaat edilen çocuk değildi. İbrahim 99 yaşındayken Sarah, Issac'a hamile kaldı. Tanrı'nın sözünün yerine gelmesi 25 yıl sürdü. Musa 40 yıl çölde kaldı. David'in Kral olması 13 yıl sürdü ve bu bir kabile içindi. Bütün İsrail ulusunun Kralı olması 20 yıl aldı.

      Tanrı'ya 'henüz orada mıyız' diye sormamış olabilirim ama bunu defalarca düşündüm. Bir süre önce Tanrı'nın adamlarından çok, çok sözler almaya başladım. Bu şeylerden bazıları geçti. Bunu okuyorsanız, bu benim üzerimde konuşulan şeylerden biri. Çok daha fazla şey gelecek ve onları aldığımdan bu yana 30 yıl geçti. Henüz varmadık mı? Tanrı'nın yaşamlarımız için bir planı vardır. Tanrı zamanını alabilir ama asla geç kalmaz. Orada olacağız!

      Yaşayan İncil
Yeremya 29:11 Çünkü senin için yaptığım planları biliyorum, diyor RAB. Size bir gelecek ve umut vermek için kötülük için değil, iyilik için yapılan planlardır.

      Yaşayan İncil
2.KORİNTLİLER 4:8 Her yanımız sıkıntılarla boğuşuyor, ama ezilip kırılmadık. Şaşırıyoruz çünkü olayların neden olduğu gibi olduğunu bilmiyoruz, ama pes etmiyoruz ve pes etmiyoruz.